Rozdział 8 "Zaśpiewaj ze mną kochanie"

Przeczytaj notkę pod rozdziałem xx

___________________________________________

~Erin POV~

- Zaśpiewaj ze mną kochanie – Calum powiedział do mnie kiedy weszłam do przebieralni 5SOS.

- Okej, ale ostrzegam, jestem najlepsza – powiedziałam wchodząc na krzesło – Po pierwsze ustawiam scenę – założyłam moje okulary przeciwsłoneczne i przerzuciłam włosami – Zaczynam rytm – pukałam stopami w krzesło – Teraz tłum zanuci – zaczęłam ciche ‘la’ i ‘oh’ – Wtedy mój basista zaczyna – powiedziałam kiwając do Caluma.

Zaczął grać delikatnie na swoim instrumencie.

- Gdyby Luke lub Michael byli tutaj z gitarami, weszłoby solo – nagle Michael się pojawił – Mikey! Łap gitarę graj! – zażądałam i dołączył.

- A teraz wszyscy śpiewamy! – krzyknęłam i wszyscy jednocześnie zaczęliśmy śpiewać ‘Heartbreak Girl’.

Chciało mi się śmiać, ponieważ nie mogłam uwierzyć, że to nam tak dobrze wychodzi. Calum mrugnął do mnie kiedy on i Michael weszli na swoje krzesła. Piosenka się skończyła a my wybuchliśmy śmiechem.

- Tak! – Michael krzyknął – To była zabawa! Pomijając to, że Erin nie potrafisz śpiewać.

Zeskoczyłam z krzesła i szybko zasłoniłam uszy Caluma.

- Cicho cicho Michael, kłamiesz, to wpływa na niewinny umysł Caluma – zaśmiałam się. Wiedziałam, że jestem złą piosenkarką.

Calum mnie podniósł.

- Jesteś bardziej niewinna niż ja! – położył mnie na swoich ramionach. Zaczęłam krzyczeć –Nie, nie, nie nie, nie Calum nie! – wrzeszczałam – Odłóż mnie na dół! Odłóż mnie na dół!

Zaczął mnie łaskotać i zaczęłam się wiercić. Wtedy Michael dołączył i chciałam umrzeć. Znowu wrzeszczałam.

Nagle łaskotanie zaprzestało i Calum wstał.

Luke i Ashton stali w drzwiach ze skrzyżowanymi rękoma.

- Co się tutaj dzieje? – Ashton zapytał. Patrzył raz na mnie, Caluma i Michaela.

- Bawimy się trochę przed występem – Michael wzruszył.

- Czemu nie mamy próby? Skoro jestem nowa w zespole to chyba powinniśmy zrobić próbę przed naszym pierwszym występem – wzruszyłam lekko się śmiejąc. Calum i Michael się zgodzili i po chwili znowu byliśmy na krzesłach, uderzając rękoma o lustra, grając na instrumentach i śpiewając bardzo głośno.

To była najlepsza zabawa odkąd przyjechaliśmy do Londynu.

Zgaduję, że jeśli Pani nie przyszłaby i nie zapukała do drzwi 5SOS mówiąc ‘5 minut chłopacy’ to robilibyśmy to całą noc. To w końcu wydawało się jakbyśmy byli znowu normalni.

~*~

~Luke POV~

Ahh, nie mogę tego znieść.

Jesteśmy teraz na scenie i czuję się trochę oddzielony od reszty.

Wiedziałem, że Ashton powiedział Calumowi i Michaelowi, ponieważ powiedział pierwszy to byli po jego stronie. Cóż, może nie dlatego, że powiedział im pierwszy, zrobiłem złą rzecz. To się więcej nie stanie, Harry podjął dobrą decyzję jak i reszta chłopaków 5SOS żeby mnie kompletnie ignorować.

Nawet teraz na scenie mogę poczuć ich oczy na mnie. Czułem się niezręcznie żeby się poruszyć, spojrzeć na nich, czułem jak śmieją się ze mnie za każdym razem jak śpiewam. To jest jak napięcie otaczające scenę.

Zanim przyszliśmy byliśmy w przebieralni. Jestem zdziwiony, że pozwolili mi tam być, ale to może dlatego że Erin tam była.

Zawsze jest inaczej jak ona jest.

~Erin POV~

- To było niesamowite chłopaki! – powiedziałam jak wrócili.

- Dzięki Erin – Michael powiedział przybijając mi piątkę.

- Osobiście, zrobiłabym to lepiej, ale muszę przyznać że to było nawet dobre – pokiwałam pochwalająco próbując się nie śmiać.

- Mogłabyś zrobić to lepiej? – Ashton zapytał pojawiając się za mną.

- Tak, tak myślę.

- Myślisz? – zaczął mnie łaskotać. Czemu wszyscy mnie dzisiaj łaskoczą?! Zaczęłam krzyczeć – Myślisz? – znowu się zaśmiał.

- Ashton…proszę…przestań…ja…nie…mogę….oddychać –powiedziałam między wybuchami śmiechu. Zgarnął mnie i rzucił na sofę. Zaczęłam się wić.

- Potrzebuję pomocy chłopaki – Ashton powiedział udając że gada przez walkie talkie.

- Potwierdzam – Calum zawołał. Ashton usiadł nade mną i oboje z Calumem zaczęli mnie łaskotać. To było nieznośne.

- To nie ma sensu – Ashton powiedział – Potrzebujemy więcej pomocy!

- Kapitan Clifford jest tu by pomóc! – Michael dołączył do dwójki, która mnie łaskotała.

- Proszę przestańcie! – krzyczałam.

- NIGDY! – krzyknęli w tym samym czasie.

- Ludzie, zostawcie ją samą – łaskotanie znikło i wszystkie oczy spojrzały w stronę zmęczonego Luke’a przy drzwiach.

- Co tam Hemmo? – powiedziałam siadając. Wyglądał jakby płakał.

- Nic…Ja um…. Rozmawiałem z Niallem – Luke powiedział ostrożnie, nie przestając patrzeć w podłogę.

- Okej – powiedziałam uśmiechając się, trójka chłopaków nie powiedziała nic do Luke’a.

- Okej – Luke powiedział i odwrócił się żeby wyjść.

- Oh Luke – zawołałam go, zatrzymał się.

- Tak? – odwrócił się i spojrzał na mnie, jego oczy były trochę zaszklone.

- Dziękuję, że ich zatrzymałeś – uśmiechnęłam się znowu.

Chwile mu zajęło odpowiedzenie.

- Tak – powiedział na tchu przed wyjściem na korytarz.

Normalnie szanuję prywatność ludzi, ale… to jest Luke. Musiałam go śledzić. I tak zrobiłam.

_________________________________________

Nie wiem czemu ale mega mi się podoba ten rozdział ksdhgj

ALE KOLEJNY ROZDZIAŁ >>>>>>>>>

W NASTĘPNYM BĘDZIE SIĘ DZIAŁO SKLDHG

Ale to musicie poczekać jeszcze tydzień....lub!

30 komentarzy i rozdział we wtorek?!

Tak, czemu nie! 

Jak myślicie co może sie stać? Co Erin odkryje jak go będzie śledzić? :D

Wow dziękuje Wam za prawie 10k wyświetleń na Blogspot i ponad 2k na Wattpad i 200 głosów sdfkg

To jest piękne :')

Pamiętajcie o #AreYouJealousYetFF na Twitterze! :D

Do kolejnego miśki xx