Rozdział 4 "To co zobaczyłaś, to zazdrosna strona Pana Hemmingsa"

~Erin POV~

- Erin, cierpisz rozumiem, ale nie musisz kłamać tym bardziej mi? Dawaj, nic na tym nie zdziałasz – Ashton powiedział krzyżując swoje ręce.

- Wiedziałam, że mi nie uwierzysz – westchnęłam.

Musiałam mu powiedzieć to co Hope mi powiedziała kiedy byłyśmy na zakupach w Londynie. I oczywiście pomyślał, że to wymyśliłam.

- Erin, wierzę w to co mówisz, ale wątpie że Hope to powiedziała, może to sobie wyobraziłaś?

- Przysięgam! Nie wiem co jeszcze mogę Ci powiedzieć, żebyś mi uwierzył. Ashton proszę – nasze oczy się spotkały, zostaliśmy tak przez chwilę przed tym jak potrząsnął głową i mrugnął.

- Okej, wierzę Ci – powiedział i go przytuliłam.

- Nie możesz doczekać się wieczoru? – zapytałam podrzucając pingwina, którego znalazłam na podłodze.

- Tak, zdenerwowany ale podekscytowany. Będziesz oglądała prawda?

- Pierwszy rząd! – uśmiechnęłam się.

Drzwi nagle się otworzyły i Luke wracał ze śniadania. Spojrzał na nas.

- Hahahahaha! Erin jesteś taka zabawna! – Ashton zaczął śmiać się głośniej. Byłam zmieszana. Nie powiedziałam nic, tak?  Po prostu się uśmiechnęłam i dałam dziwne spojrzenie. Luke wtargnął obok nas i zabrał pingwina którego trzymałam w ręce i odszedł.

Gapiłam się na Ashtona przez dwie minuty zanim zdał sobie z tego sprawę.

- Co? – zapytał niewinnie.

- Czemu to zrobiłeś?!

- Ahh, rada numer jeden moja niekulturalna koleżanko. Chłopak widzący swoją girl crush mającą ubaw z innym kolesiem, zostawia chłopaka ze śladem zieleni. To co zobaczyłaś, to zazdrosna strona Pana Hemmingsa. Mam nadzieję, że ją lubisz bo będzie jeszcze więcej.

~*~

18:45, piętnaście minut zanim drzwi się otworzą. Mogę usłyszeć kilka krzyków z zewnątrz. Camryn byli pierwsi o siódmej trzydzieści, chłopacy byli o ósmej i byli przez pół godziny. O 20:45 One Direction przybywają na scenę. Byłam podekscytowana. Tak, byłam wcześniej na koncertach, festiwalach, stałam, siedziała, ale nigdy na prawdziwym koncercie gdzie 5SOS występowali przed tak wielką publicznością. Widziałam ich improwizujących i grających w barach przed małą publicznością a nie tak ogromną.

- Jesteście zdenerwowani? – Sophia zapytała, wyjmując mi słowa z ust.

- Tak – Calum powiedział, chodził po pokoju śpiewając do siebie. Luke i Michael pokiwali w odpowiedzi. Siedzieli na sofie i grali na gitarach.

- Ja nie! – Ashton krzyczał i biegał po pokoju jak małe dziecko.

- Usiądź! – rozkazałam mu w dziecinny sposób.

- Okej!| - zaśmiał się i usiadł na moich kolanach. Zaczęłam się śmiać i oboje spadliśmy z krzesła. Usłyszałam jak ktoś wzdycha ale chyba to sobie ubzdurałam. Ashton zaczął mnie łaskotać, naprawdę nienawidziłam być łaskotaną.

- Nie! Nie nie nie! Przestań! – krzyczałam między chichotem – Ashton zaraz będę mokra! –wykrzyczałam i przestał – Woah! Było blisko.

- Nie byłaś prawda? – zapytał kiedy rozglądałam się po pokoju. Nikt na nas nie zwracał uwagi, Luke’a nie było tutaj.

- Nie – powiedziałam lekceważąco rozglądając się i zastanawiając gdzie może być.

- Erin? – Ashton brzmiał zaniepokojony.

- Tak?

- Wszystko okej? – zapytał.

- W porządku! Muszę wyjść na chwilę – powiedziałam. Potargałam włosy Ashtona przed opuszczeniem pokoju, machając na pożegnanie Calumowi i Michaelowi kiedy spojrzeli się gdzie idę. Rozejrzałam się za Lukiem – żeby życzyć mu szczęścia oczywiście. Nie wiem czemu wyszłam go szukać. Coś w środku mnie robiło źle dla niego.

Było mnóstwo drzwi i korytarzy i wszędzie pachniało jedzeniem. Zobaczyłam drzwi na których pisze ‘One Direction – przebieralnia’. Drzwi były lekko otwarte. W środku mogłam usłyszeć głosy. Ciekawość mnie wzięła i przyłożyłam ucho do drzwi, przyczaiłam się trochę.

- Tak, jeśli to w porządku dla Ciebie – ten głos brzmiał znano.

- Tak, w porządku Luke. Zrobię to dla Ciebie – Luke? On tutaj jest? Co on tam robi? I do kogo gada.

- Dzięki.

- I słuchaj, powodzenia na dzisiejszym występie, jest wielki tłum!

- Dzięki, wzajemnie – usłyszałam jak Luke mówi. Drzwi się otworzyły. Nie miałam czasu żeby zarejestrować to co się dzieję, albo żeby się wyprostować i wyglądałam jakbym nie miała pojęcia co się dzieję, więc przewróciłam się na dwie pary stóp.

Spojrzałam do góry na dwie zmieszane twarze Luke’a i Harry’ego Stylesa. Chciałam ukryć moją rumieniącą się twarz i zaśmiać niezręcznie.

- Erin? – Luke powiedział cicho.

- Nic nie robiłam – wstałam szybko i się otrzepałam – Ja, um, wychodziłam – powiedziałam wskazując na drzwi i powoli odchodząc.

- Czekaj – to nie brzmiało jak głos Luke’a.

- Tak? – spojrzałam na Harry’ego który wołał. Wyszczerzył się, miał na sobie białą koszulę, rękawy były trochę podwinięte. Miał kapelusz, jego włosy były pod nim i z tyłu. Uśmiechnęłam się.

- Widzimy się potem Luke – Harry powiedział do niego. Chwila, czy on właśnie mrugnął do Luke’a? Co? Coś się tutaj dzieje?

- Tak, w porządku – Luke powiedział odchodząc, jego oczy nie opuściły mnie. Odwróciłam się a Harry stał naprzeciwko mnie. Jego ręka gładziła moją linię szczęki.  Wzdrygnęłam się przez ten delikatny dotyk.

- Jak się masz Erin? – zapytał trochę głośniej niż szept.

- O-o-okej –powiedział cofając się trochę.

- Słyszałem, że spotykasz się z Ashtonem? – zapytał podchodząc bliżej.

- Um, t-tak – przełknęłam ciężko ślinę.

- Cóż – Harry powiedział na wdechu – Coś z tym zrobimy – wyszeptał. Chwila moment co? Nie powiedział tego.

- Co? – zapytałam głośno.

- Pardon?* – powiedział.

- Co? – powiedziałam znowu trochę głośniej.

- Co? – zapytał ze zmieszaną twarzą.

- Powiedziałeś…

- Powiedziałem co? – Harry wyszeptał znowu dotykając lekko mojego policzka.

- N-nic – potrząsnęłam głową. Upewniając się że to sobie wyobraziłam.

- Nie możesz doczekać się występu? – zapytał zbliżając twarz do mojej.

Kiwnęłam za bardzo przestraszona oddychać czy nawet ruszyć się.

- Będę na Ciebie patrzył – zbliżył się i wyszeptał do prawego ucha. Odetchnęłam głośno i stałam nic nie mówiąc. Wtedy się wyprostował i odszedł zostawiając mnie.

Zostawiając mnie zmieszaną i lekko zdumioną.

Flirtował ze mną?
________________________________________
*Pardon - to po francusku coś w stylu przepraszam/słucham.
Przepraszam Was za takie opóźnienie ;o
Jestem w UK i jak wiecie ti jest godzina do tyłu i trudno mi się jeszcze przyzwyczaić. Także byłam poza domem. Za tydzień już powinnam dodać normalnie.
Do kolejnego xx